Ilse Vorstenbosch

De vergankelijkheid van alles wat leeft heeft mij altijd bijzonder gefascineerd. De wereld van morgen lijkt in niets op die van gisteren, alles is in beweging en verandert voortdurend. Of je nu mens bent of dier, blad of tak, kortom alles wat een leven heeft, dat alles is onderhevig aan de vergankelijkheid. De zuurstof die ons en de dingen om ons heen laat groeien, bloeien en tot leven laat komen, samen met het daarbij benodigde water, dat alles is uiteindelijk ook weer de oorzaak van onze uiteindelijke verdwijning!
De vergankelijkheid die het einde brengt van elk leven, maar daarmee ook het begin vormt voor het nieuwe. Het is een oneindig proces, een proces dat door ons mensen hooguit versneld of vertraagd kan worden, maar nooit gestopt. Een boeiend thema dat zich aandient in alle geledingen van ons bestaan.
Dit thema manifesteert zich in mijn beelden door de kwetsbaarheid die ze uitstralen. De keuze van bijzondere materialen en natuurlijke kleuren vormen het fundament voor een openheid en lichtheid waarmee ik mijn beelden laat spreken, de kwetsbaarheid van al wat leeft wordt hiermee krachtig uitgedragen.